سردار شهيد سيدهادي اخلاقي در سال 1343 در شهرستان جهرم ديده به جهان گشود. دوران كودكي را تحت تعاليم و توجهات پدر و مادر، به فراگيري قرآن و نماز گذراند و در هفتمين بهار زندگي درمدرسه ابتدايي آيت الله طالقاني مشغول به تحصيل گرديد.وي بعد از گذراندن دوره راهنمايي، دوره متوسطه را نيز با موفقيت به پايان رساند و در مهرماه 1366 با قبولي در دانشگاه شيراز، رشته علوم تربيتي را جهت ادامه تحصيل در مقاطع عالي برگزيد.

شهيد اخلاقي با شروع جنگ تحميلي پا در مكتب خونين عشق گذاشت و درس شهادت و از خود گذشتگي را در دانشگاه اخلاص و ايثار فرا گرفت و با تقديم خون سرخ خويش، كارنامه افتخارات چندين و چند ساله خود را دريافت داشت.

عمليات هاي فتح المبين، رمضان، نصر 4، كربلاي 4، 5 و 10، والفجر مقدماتي، والفجر 8 و 10 خاطره رشادت هاي او و صدها عاشق دلسوخته اي است كه جبهه هاي غرب و جنوب را تجلي گاه دلاورمرديهاي خود ساختند.

شهيد اخلاقي كه از زمان آغاز جنگ به عنوان يك بسيجي ساده پا به عرصه هاي جهاد و مبارزه گذاشته بود با شايستگي هايي كه از خود بروز داد با عنوان فرمانده گروهان، وظيفه پاسداري از اسلام و ميهن اسلامي را عهده دار گرديد. منطقه هاي عملياتي دهلران، كوشك، ايلام و بسياري از مناطق جنوب و غرب عرصه دلاورمرديهاي اوست. وي بارها در جريان عمليات هاي مختلف مجروح گرديد از جمله در عمليات كربلاي 5 از ناحيه پا دچار آسيب ديدگي شديد شد. سردار شهيد اخلاقي سرانجام در عمليات والفجر 10 در حالي كه فرماندهي گروهان علي بن ابيطالب(ع) از گردان ابوذر را به عهده داشت.آخرين زخم نياز را بر جان پذيرفت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

جبهه خرمال و حلبچه بعد از بمباران رژيم بعثي در بيست و پنجم اسفندماه 1366 پيكر مطهر و خونين او را گرم در آغوش گرفت و بدين سان خانواده اخلاقي دومين فرزند شقايق پيشه خود را تقديم اسلام و انقلاب نمود.

وصيت نامه :

"اي مادر مهربانم! سخن شهيدان راه خدا را به مردم برسان كه همانا سخن ما پيروي كردن از قرآن و خدا مي باشد،اي برادران عزيز! هوشيار باشيد و غير از اسلام و قرآن به چيز ديگر فكر نكنيد كه همه آنچه خير و صلاح انسان است در اين كتاب نهفته است."

بسم رب الشهداء وا لصدیقین

شهید ابراهیم مطهری نژاد فرزند رجبعلی در سال 1346 در تهران دیده به جهان گشود .

دوران کودکی ابراهیم در تهران سپری شد ودر همانجا به مدرسه رفت. بعد از انقلاب پدرش راهی دامغان شد و در روستای صید اباد ساکن شدوبه کار کشاورزی پرداخت

ابراهیم هم به مدرسه رفت وتا مقطع دوم دبیرستان پیش رفت .این در حالی بود که استکبار جهانی به پیشتازی رژیم بعثی عراق به میهن اسلامی تجاوز همه جانبه را آغاز کرده بود .وبرای رسیدن اهداف پلیدش از هیچ جنایتی کوتاهی نمی کرد.واز طرف دیگر دست منافیقن ودیگر گروهکهای فریب خورده ودست نشانده استکبار در داخل ایران خصوصا " کردستان هر روز جنایتی می آفریدند اما جوانان غیرتمند ایران اسلامی با نثار خون خود نمی گذاشتندتا اینها به اهداف پلیدشان برسند .

ابتداء نوبت جان فشانی یدالله بودوقتی شهید یدالله به شهادت رسیدابراهیم لحظه شماری می کرد تاهر چه سریعتر به سنی برسد وپرچم به زمین افتاده برادر شهیدش را برداردلذا با ثبت نام در بسیج خود را مهیا برای مبارزه با دشمنان اسلام می کرد.

هر بار که در خانواده ویا پیش دوستان نامی ازشهید یدالله به میان می آمد او با حسرت از او یاد می کرد و آرزو داشت که هرچه سریعتربه او بپیوندد

خیلی زود قد کشیدولی آنچه بیشتر بچشم می آمد وقار وب زرگواریش بود. لباس رزم بر تن کرد. بعد از آموزش نظامی راهی جبهه شدهر بار که از جبهه می آمدپای ماندن در خانه را نداشت ومدام در بسیج کنار دوستان جبهه ای پرسه می زدتا اینکه بااعزام بعدی راهی جبهه شود .

بلاخره شهید ابراهیم در تاریخ 21/11/1364 در منطقه عملیاتی والفجر 8 بر اثر اصابت ترکش جام شرین شهادت را نوشید و به برادر شهیدش ملحق شد .

پیکر پاک این بسیجی سرافراز بعد از تشیع با شکوه در فردوس رضا دامغان در کنار دیگر شهیدان آرمید .

روحش شاد وراهش پررهرو باد

و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل او یغلب فسوف اجرا عظیما

چه زیباست شهادت. چه زیباست دیدار خدا. چه زیباست لقاءا... ، چه زیباست در کنار حسین بودن چه زیباست تکه تکه شدن، چه زیباست در ره حق فنا گشتن و چه زیباست دیدار معشوق(شهید مجید بهرامیان).

محمد در سال 1338 در روستاي زمان آباد زرين شهر پا به عرصه هستي نهاد.پدرش

دامدار بود لذا خانواده در کوه هاي استان چهارمحال و بختياري زندگي مي کردند و تنها

محمد و برادرش در روستا بودند.سال ها گذشت تا اينکه در جست و جوي کار روانه

اصفهان شد و در يک کارگاه صنعتي به کار پرداخت.عشق و علاقه اش به خاندان طه

به حدي بود که در ماه محرم در سوگ سيد شهيدان مرثيه سرائي و مداحي نمود.

در سال 1356 به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد.اما چندي بعد به فرمان امام از

آنجا گريخت. سال هاي انقلاب، سال هاي پرالتهابي بود و محمد در اوج جواني در ميان

هياهوي غريب مردم بر عليه نظام پهلوي سرگردان شد، چيزي نگذشت که او نيز به

راه امام (ره) ايمان آورد و با مشتهاي گره کرده، فرياد مرگ بر شاه سر داد.

رحيمي پس از پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود و يکسال

غريبانه در کردستان بدون اطلاع دوستانش جنگيد.6 ماه در سال 1358 به لبنان سفر

کرد اما با آغاز جنگ به ميادين نبرد حق عليه باطل شتافت و در عمليات فرمانده کل

قوا از ناحيه پا مجروح گرديد در دوران نقاهت با دوشيزه اي مؤمنه پيمان ازدواج بست

و سه روز بعد از ازدواج دوباره به جبهه بازگشت و در لشگر امام حسين (ع) و تيپ

قمر بني هاشم (ع) با سمت فرماندهي گردان و فرماندهي محور نبرد با دشمن بعثي

را ادامه داد.سال 1363 در عمليات بدر دو مرتبه مجروح شد.بعد از بهبودي به مشهد

مقدس مسافرت کرد و با تضرع از هشتمين پيشواي شيعيان خواست که به زودي

از شربت شهادت سيراب گردد و بالاخره جواز ورود به جمع شاهدان روز محشر را گرفت

و در عمليات والفجر8 در منطقه فاو در حاليکه مسؤول محور عملياتي بود در سن 26

سالگي، بال در بال ملائک به آسمان پر کشيد.

در آخرین ماه پاییز سال 1344 در سوم شهریورماه در خانواده ای مذهبی و علاقه مند به روحانیت فرزندی به دنیا آمد که نامش را به تأسی از مولایشان حضرت علی (ع) مرتضی نامیدند . از همان اوان تولد در تربیت این فرزند کوشا بودند و او را تحت تربیت اسلامی و قرآنی قرار دادند . بطوریکه از همان دوران کودکی نمازش را می خواند با پدرش در مراسم مذهبی که در روستا برگزار می شد ، فعالانه شرکت می کرد . دوران تحصیلات ابتدایی را در دبستان شهید مطهری کذراند و بعد از آن مشغول ....

به ادامه مطلب رجوع فرمایید.....