جزو آداب نظافت بود كه بچه ها كمتر راضي مي شدند به اينكه داخل سنگر، سوله و چادر، ناخنهاي خود را كوتاه كنند. وقتي روز بود و هوا مناسب، مي رفتند لب خاكريز و تا به خودشان بيايند برادران گوش تا گوش اطراف نشسته در نوبت ناخنگير و ناخن گرفتن. در نبود ناخنگير به وسايل ديگري روي مي آوردند چون سر نيزه كلاشينكف، چاقو و نظير آن. و اگر بود از آنجا كه ناخنگير به سرعت دست به دست مي شد صاحب آن ترجيح مي داد ناخنگيرش را در اختيار تداركات قرار بدهد و خودش را از شر آن برهاند!