و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل او یغلب فسوف اجرا عظیما

چه زیباست شهادت. چه زیباست دیدار خدا. چه زیباست لقاءا... ، چه زیباست در کنار حسین بودن چه زیباست تکه تکه شدن، چه زیباست در ره حق فنا گشتن و چه زیباست دیدار معشوق(شهید مجید بهرامیان).

زندگی نامه

شهید مجید بهرامیان در سال 1344 در خانواده ای مذهبی در شهرستان سبزوار به دنیا آمد. به گفته اطرافیان از همان کودکی دوست داشتنی و مهربان بود. در دوران تحصیل شاگرد ممتاز و ورزشکاری با اخلاق بود و برای معلمان جذاب و دوست داشتنی بود.

سال دوم راهنمایی شهید مجید بهرامیان مصادف با وقوع انقلاب اسلامی بود و او که سرشار از احساسات پاک و مذهبی بود و در خانواده ای مذهبی پرورش یافته بود، همراه مردم در راهپیمایی ها شرکت می کرد و مدرسه را سنگر مبارزه با طاغوت کرده بود.

با آغاز جنگ تحمیلی تصمیم به رفتن به جبهه گرفت اما سن کم او مانع می شد. بنابراین به بسیج روی آورد و در تبلیغات بسیج شروع به فعالیت نمود تا این که در سال چهارم دبیرستان به هنگام عملیات خیبر موفق به اعزام گردید.

او به راستی عاشق شهادت و جهاد در راه خدا بود و کسانی که با او بوده اند حالات او را به یاد دارند. آن گاه که به نماز می ایستاد گویا هر چیز را غیر از خدا از یاد می برد. پیوسته دعا می کرد و از خداوند می خواست که شهادت را نصیبش کند. نامه ها و نوشته هایی که از وی برجای مانده است سرشار است از شوق به شهادت و لقاءا... آن جا که می گوید چه زمانی شهادت و دیدار خداوند، آن جا که می گوید شهادت ای واژه رهایی و آزادی دوستت دارم و همیشه در جستجویت هستم و می گوید شهید تو را هم دوست دارم زیرا تو با خدا دیدار کرده ای و در کنار حسین قرار گرفته ای و در وصیت نامه در آخرین کلامش خدا را به سالار شهیدان، حسین(ع) قسم می دهد و از خدا چنین طلب می کند که اللهم الزقنا توفیق شهادت فی سبیل الله.

شهید مجید بهرامیان هیچ گاه وظیفه اصلی خود که درس خواندن بود را فراموش نکرد و در حالی که در جنگ شرکت می کرد درس هم می خواند. او در سال 63 در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته تربیت بدنی دانشگاه اصفهان پذیرفته شد. او در دانشگاه از دانشجویان مذهبی و متعهد به انقلاب و خط امام بود. به اعتقاد همکلاسی هایش او دانشجویی مسلمان، انقلابی، با شور و شوق و دوست داشتنی بود. در کنار این مسائل از ورزشی که با فرهنگ اسلامی آمیخته بود، غافل نبود.

شهید مجید بهرامیان در کنار درس و دنشگاه حضور در جبهه را فراموش نکرد و عاشقانه در فرصت های ممکن به سوی میادین نبرد می شتافت.

او در اسفند ماه 1364 در عملیات والفجر 8 در حالی که به خاطر مجروحیت از شرکت در عملیات منع شده بود، ولی با اصرار شرکت کرد و با شوقی جانانه در مقابل دشمن چون کوه ایستاد و عاقبت به واژه رهایی و آزادی شهادت دست یافت و به آرزوی دیرین خود رسید.

ارزانی تو باد شهادت از آن که حق            این جامه را به قامت آزادگان برید

مجید رفت در حالی که الگویی جاودانه برای دانشجویان به ویژه دانشجویان تربیت بدنی باقی مانده. اینک نام این عزیز بر تارک بزرگترین مجموعه ورزشی دانشگاه اصفهان، خاطرات او را فراموش نشدنی می سازد.