وقتی که من مُردم مرا در تابوت
سیاهی بگذارید تا همه بدانند که عمری را در
تاریکی گذرانده ام و دستانم را از
تابوت بیرون بگذارید تا همه بدانند به آنچه
می خواستم نرسیده ام و چیزی از این
دنیا نبرده ام و چشمانم را باز بگذارید
تا همه بدانند عمری چشم انتظار بوده اند و
روی قلبم تکه یخی بگذارید
تا قطره قطره آب شود و به جای مادرم اشک ریزد .
شهید محمد رضاعاقبابایی
:: موضوعات مرتبط:
خاطرات ودلنوشته ها ,
دست نوشته ,
:: برچسبها:
شهدا ,
:: بازديد از اين مطلب : 1126
|
امتياز مطلب : 1
|
تعداد امتيازدهندگان : 5
|
مجموع امتياز : 5